امتحان های ناز و مامانی مثل یه سری بچه ی لوس، پشت خطِ شروع ایستادند و منتظرند با صدای سوت، حمله ور شوند سمت ما.

این بچه های گوگولی خیال کردند ما شوکولات داریم!

پس هرچقدر هم ناز و مامانی باشند بازهم مثل چندتا وحشیِ ندید پدید،آویزانِ سروکول ما خواهند شد.

خب مسلما ما در یک زمان فشرده،توانایی تهیه این همه شکلات برای این وحشی های عزیز را نداریم.

پس سعی می کنیم مثل بزرگترهای منطقی از آن ها در خواست کنیم که یکی یکی و با رعایت فاصله و انصاف،خرخره و روان ما را بجوند.

اما این کوچولوهایِ متوقع  قبول نمی کنند و ما طبق تمامِ سنت های کودک سالارانه ی جهان،

تصیمیم می گیریم خودمان را شکلات کنیم و بفرستیم در دهان امتحانات.

باشد که با بلعیده شدنمان،کمی آسوده شویم....

پ.ن: انتخابات را عشق است.......:)   کلیک